ตอนที่ 1 : Welcome To CEO
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ~
ณ เวลาบ่ายแก่ๆวันหนึ่งที่บ้านหลังโตจนเรียกได้ว่าคฤหาสน์ สมาชิกCEOกำลังนั่งรวมตัวอยู่ในห้องนั่งเล่น ซึ่ง นอกจากนี้ห้องนี้ยังใช้เป็นห้องรับแขกได้อีกด้วยเนื่องจากขนาดที่ใหญ่โอ่อ่าของมัน ในห้องมีเก้าอี้จำนวนมากซึ่งเป็นเก้าอี้ประจำของแต่ละคน แยกย้ายกระจายกันไปทั่วมุมห้อง ขณะนี้ พวกเขากำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานและต่อเนื่อง
ปุป! ไลท์ดรามอนปิดหนังสือบทบรรยายลงหลังอ่านมันจบ
“เมื่อกี้มันอะไรน่ะ”แบงค์อุตะโกนถาม
“อะไรหรอ?”ไลท์ถามกลับ
“ก็ จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ (~) ก่อนที่จะขึ้นบทบรรยายไง”แบงค์อุถามต่อ
“เสียงนกร้องไง ฟังไม่ออกหรอ?”
“มีทำไมอะ มันเกี่ยวอะไรกับบทบรรยาย”แบงค์อุซึ่งเป็นคนช่างซักช่างถามไปซะทุกเรื่องยังคงไม่เลิก
เมื่อเห็นว่าไม่มีคำตอบไลท์จึงนั่งเงียบๆ หยิบหนังสือเล่มต่อไปมาอ่าน...
“อ่า ช่วงนี้ว่างจังเลยอะ”เบสซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มCEO นั่งหน้ามุ่ย มือวางไว้บนที่วางแขนเก้าอี้
“ไม่มีอะไรให้ทำนี่ก็น่าเบื่อเหมือนกันแฮะ”เนสถอนหายใจ
“เอ้าๆ ขนมมาแล้วจ้า”เตย1ในสาวน้อยของกลุ่มCEOยกถาดคุกกี้มาวางไว้บนโต๊ะไม้สีน้ำตาลขนาดใหญ่ที่วางไว้ข้างๆห้อง
ซึ่งปกติแล้วโต๊ะตัวนี้ไม่ค่อยมีบทบาทอะไร มีแค่เอาไว้วางของว่างยามบ่ายเท่านั้น
เมื่อเห็นขนมแบงค์อุจึงลุกพรวดพราดขึ้นจากเก้าอี้แล้วตรงไปยังถาดคุกกี้ เมื่อใกล้ถึงเขาจึงเงื้อมมือไปหมายจะหยิบ
แต่เวลานั้นเท้าของเตยก็ยกขึ้นสูงเหนือพื้นแล้วออกแรงส่งไปยังเป้าหมายที่กำลังพุ่งเข้ามาเหมือนหมาป่ากระหายเหยื่อที่อดอาหารมานานหลายปี ร่างของแบงค์อุปลิวย้อนกลับไปทางที่เขามาเมื่อกี้แล้วคว่ำลงบนเก้าอี้ที่ตัวเองพึ่งนั่ง
“ไนซ์”ไลท์ยิ้มกริ่ม
“รอพี่นีสก่อนสิ”เตยบอกออกมาเอามือเท้าสะเอว
ไม่นานนักนีสก็เดินออกมาจากห้องครัว เธอเปรียบเสมือนเป็นพี่สาวของทุกคนในกลุ่มด้วยความที่เป็นผู้ใหญ่ของเธอจึงคอยห้ามปรามเวลาที่สมาชิกในกลุ่มเล่นกันจนอาจเกิดการทะเลาะกันขึ้น
“เอาล่ะมาทานขนมกันเถอะ” นีสปรบมือเรียกทุกคน
ทุกคนจึงลุกจากที่นั่งของตนเองมาลงมือทานของว่างยามบ่ายทันที
หลังจากที่ทานเสร็จแล้วเนสกับนีสซึ่งดูเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม จึงเดินไปล้างถาดกัน2คน หลังที่จากทั้งสองกลับมาที่ห้องนั่งเล่นจึงกลับไปยังที่ของตนเอง ทันทีที่ทั้ง2คนนั่งลงแล้ว เบสจึงยิ้มออกมาก่อนพูดขึ้นมาว่า
“ไหนๆช่วงนี้พวกเราก็ว่างแล้วไม่มีอะไรทำ งั้นไปเที่ยวทะเลกันมั้ย?” หลังจบคำแบงค์อุกับไลท์ก็กระโดดจากที่นั่งแล้วทำท่าดีใจสุดชีวิต
“ก็ดีนะ”เนสบอก
“อืม พี่ยังไงก็ได้จ้ะ”นีสยิ้ม
“ถ้าทุกคนไปชั้นก็จะไปด้วย”เตยพูดออกมา เมื่อทุกคนเห็นด้วยพร้อมกันแบบนี้
2นาทีต่อมาทุกคนจึงแยกย้ายไปลงมือเก็บของทันที ปล่อยให้ห้องนั่งเล่นที่เมื่อครู่มีคนอยู่เต็มห้องว่างเปล่า
----------------------------------------------------------------------------------
“เอ่อ ตัดจบแบบนี้เลยเหรอ?” เนสถามขึ้น
“ก็มันคิดอะไรไม่ออกนี่นา”ไลท์ตอบพร้อมปิดหนังสือลง
