ตอนที่2
"หมายความว่ายังไงจะให้ชั้นไปจีนกับพวกนาย"โกลด์ถามผู้หญิงผมยาวที่นั่งคุกเข่าในชุดกิโมโน"ก็หมายความอย่างที่ว่านั้นล่ะ...ชั้นต้องการ
นายไปช่วยในการจับกุมตัวโทมัส แฮงค์ ไนท์แมร์"เค้กพูดไปด้วยขณะที่เธอกำลังตีชาในถ้วยสีน้ำตาลให้เข้ากัน"แล้วทำไมชั้นต้องถูกมัดอีก
แล้วล่ะ"แบงค์กล่าวอย่าหัวเสีย"เพราะนายลามก"เค้กตอบโดยไม่แม้จะชายตาขึ้นไปมอง เด็กหนุ่มที่ถูกมัดติดไว้ักับเสาไม้บริเวณทางเฉลียง
ตอนนี้โกลด์ และ เค้ก นั่งคุกเข่าบนเสื่ออยู่บริเวณสวนหลังบ้าน ของตระกูล พุทธิกีฏกวีวงศ์ เป็นสวนหินขนาดใหญ่มีบ่อน้ำและกอไผ่มากมาย
'ป๊อก'เสียงกระบอกไม้ไผ่ที่รินน้ำดันขึ้นอีกครั้งแต่น้ำในกระบอกกลับลอยออกไปอย่าลึกลับ"นี้น้ำชาแรกของปีนี้ค่ะ"ผู้หญิงในชุดกิโมโนสีชมพู
พูดพลางยื่นถ้วยน้ำชาในมือไปให้ชายสวมชุดรัดรูป"ขอรับน้ำชาถ้วยนี้ไว้นะครับ"โกลด์พูดผ่านหน้ากากสีทองแล้วยื่นมือไปรับแล้วใช้มืออีกข้าง
เปิดหน้ากากขึ้นถึงแค่่ปากจึงจิบน้ำชา"ถอดหน้ากากไมไ่ด้หรอ"เค้กถามด้วยความหงุดหงิด"ไม่ได้หรอก เซนไทฮีโร่ต้องปกปิดหน้าของตนเอา
ไว้"ชายหนุ่มพูดแล้วดึงหน้ำกากสีทองปิดหน้าเช่นเดิม"จะว่าไปดังโงะนี้อร่อยดีนะ"แบงค์พูดอย่างอารมณ์ดีในท่านอนหนุนตักเค้ก"แล้วทำไม
นายถึงลงมาได้หา"เค้กถามอย่างไม่ต้องการคำตอบ บรรจงปล่อยหมัดลงบนหน้าเด็กหนุ่มเต็กรัก (ที่แบงค์ลงมาได้เพราะใช้น้ำตัดเชือก)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"นี้ออนจิปล่อยชั้นได้รึยังหิวข้าว"เด็กหนุ่มผมสีบลอน์ดพูด เขาอยู่ในสภาพถูกมัดเอาไว้กับเตียงด้วยเชือก"ไม่ถ้าจะให้ปล่อยสัญญามาก่อนว่า
จะไม่ทำอะไรบ้าๆอีก"ออนจิพูดพลางเช็ดผมไปด้วยดูเหมือนเธอพึ่งอาบน้ำเสร็จแต่ใส่เสื้อนอนแล้ว ชุดนอนของเธอใส่แค่เพียงเสื้อเชิ้ตอขนสั้น
ตัวใหญ่ถึงเข่าตัวเดียวเท่านั้น(กางเกงในก็ในนะจ๊ะ)"อ๊ะ น้องเธอสระผมเป็นด้วยหรอ"โทมัสพูดพลางหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดผมให้เด็กสาว
ที่ตัวเล็กกว่า"ไม่ฟังคำตอบล่ะ"ว่าแล้วก็เดินออกไปจากห้องโดยไม่เปิดประตูห้อง "ไอ้บ้า"ออนจินั่งลงบนเตียงทางซ้ายที่มีซองเอกสารสี
น้ำตาลวางอยู่ แล้วมองไปยังเชือกและประตูที่มีสะสารเล็กๆสีดำๆหลงเหลืออยู่ถ้าไม่มองดีๆก็แทบไม่เห็น "พลังของทอมมากเกินไปซินะ"